Wat is de verborgen oorzaak van jouw eetstoornis? Wat ga jij uit de weg?

Breek jij je hoofd er ook vaak over? Wat de oorzaak is van jouw eetstoornis?
In de hoop dat, wanneer je daar achter komt, je alles kan oplossen.

Want een eetstoornis gaat maar deels over eten. De eetstoornis zelf is eigenlijk een tool die jij gebruikt om weg te kunnen blijven van bepaalde gevoelens. Gevoelens van buitenaf en gevoelens die jij jezelf aanpraat. Denk aan alle negatieve gedachtes die je over jezelf kan hebben.

Het is dus zeker handig om te weten waar jij jouw eetstoornis voor gebruikt. Dit kan inmiddels anders zijn dan de oorzaak waarom je eetstoornis is ontstaan. En vaak zijn er ook meerdere oorzaken te vinden die bijdragen aan het ontwikkelen van een eetstoornis.

Meerdere oorzaken kunnen samen leiden tot een eetstoornis.

Er kan iets traumatisch gebeurd zijn in je jeugd wat je niet goed hebt kunnen verwerken en wat je uit de weggaat met behulp van een eetstoornis. Daarnaast zijn het eigenschappen als; perfectionistisch zijn, aardig gevonden willen worden, moeilijk kunnen praten, verlegen zijn, introvert zijn etc. die een bijdrage leveren in het ontstaan van een eetstoornis.

Stel jezelf eens de volgende vragen:

• Wat ga jij uit de weg?
• Waar gebruik jij je eetstoornis voor?
• Welke gevoelens kan jij niet goed handelen?

Het vinden van deze antwoorden kan soms best even duren. Je eetstoornis “verbloemt” namelijk heel veel van deze gevoelens waar je liever niet bij in de buurt komt. Het kan dus zijn dat je je er helemaal niet van bewust bent dat er bepaalde situaties of gevoelens zijn waar je niet mee om kan gaan.

Zo dacht ik bijvoorbeeld heel lang dat ik enorm stressbestendig was.

Is niet zo. 😉

En daar kom je achter als je aan de slag gaat met je herstel. Wanneer je minder vaak eetbuien krijgt (in mijn geval) en vaker de gevoelens toelaat die je er normaal letterlijk ook weer uitgooit na een eetbui. Een eetbui voor mij was een letterlijke uitlaatklep.

Hoe ga ja om met gevoelens die ineens naar boven komen die je eigenlijk liever niet ziet van jezelf?

Ga het eens analyseren.

In mijn geval die stressbestendigheid:

Ik hou van deadlines. In mijn werk als grafisch vormgever had ik daar vaak mee te maken en daar ga ik goed op. Waarom? Omdat ik daar zelf invloed op heb. Toen ik echter nog productieleider was in de muziekwereld (toen ik ook nog mijn eetstoornis had) lag dit anders. Tijdens dat werk had ik niet de volledige controle over de uitkomst. Ik had toen namelijk te maken met veel andere mensen. Ik stond er ook letterlijk tussenin en moest zorgen dat de boel draaiende bleef. Hierin was ik dus continue bezig met het aanpassen van situaties én van mijzelf omdat ik te maken had met al die verschillende mensen die allemaal op een andere manier te werk gingen.

Voor mij dus een goede bodem om stress, in mijn lichaam, te kweken. Een onaangenaam gevoel. Maar wel een gevoel dat ik niet erkende. Ik deed alsof het er niet was. En dat kon ik volhouden omdat ik meestal als ik thuiskwam een eetbui had die ik er vervolgens weer uitgooide. Hiermee gooide ik letterlijk de stress eruit. Wat even goed voelde tot ik me vervolgens uiteraard ellendig voelde over de eetbui en het compenseren daarvan. Oftewel, niet helpend.

Nog een voorbeeld wat voorkomt uit de controle willen kunnen houden. Ik vind het moeilijk afhankelijk te zijn van anderen. Waarschijnlijk omdat ik vrij perfectionistisch was. Inmiddels gelukkig een stuk minder 😉.  Ik wilde het graag “goed doen”. En dan is het moeilijk te bevatten dat er mensen zijn die dit niet per se willen. Die niet op een manier meewerken om ook iets tot een goed einde te willen brengen op een fijne manier.

En ja, hier zou ik natuurlijk wat van kunnen zeggen, maar ik hield ook graag iedereen te vriend. Wilde aardig gevonden worden. En wilde graag op een vriendelijke manier met mensen omgaan. Ook dan is het moeilijk te bevatten dat er mensen zijn die dit niet hebben. Die onaardig, hard of denigrerend zijn naar anderen.

En zo zie je dus dat in dit geval heel veel in elkaar overloopt maar dat het wel allemaal gevoelens waren die ik liever uit de weg ging. Waardevolle informatie dus.

Wat doe je vervolgens met die gevoelens?

Ik kan me voorstellen dat je denkt, leuk hoor al die verborgen gevoelens, maar kunnen we die niet beter laten zitten waar ze zaten? Wat moet ik ermee? 

En ja het is niet altijd even leuk om dit open en bloot op tafel te moeten leggen. Je hield die gevoelens niet voor niets verborgen. Maar je wilt ook van je eetstoornis af. En als je die keus hebt gemaakt dan moet, ik hou niet zo van het woord moeten maar in dit geval is het niet anders, je moet die gevoelens gaan erkennen. Het is namelijk een deel van jou. En daar is helemaal niets mis mee. Ze zitten je misschien in de weg, maar het wilt niet zeggen dat jij een slecht mens bent, of slap of zielig of het niet waard om te voelen wat je voelt. 

Erken dus je gevoel en wees mild naar jezelf. Ga jezelf niet afbranden door gedachtes te hebben als “Ik ben ook zo'n watje dat ik zo graag aardig gevonden wil worden. Daar win ik toch niet de wereld mee. En omg waarom heb ik dit fout gedaan? Wat ben ik toch ongelofelijk stom en dom. Ik kan ook niks.”

Ok you get the point.

In plaats van dat soort gedachtes, wees lief voor jezelf! Sta jezelf toe dat je dingen fout mag doen. Vind het mooi van jezelf dat je mensen op een aardige en positieve manier benadert. Bedenk ook dat niet iedereen hetzelfde is en dat je, bijvoorbeeld, de mensen op je werk niet zelf kan uitkiezen. Praat dus ook tegen jezelf op een lieve, positieve en opbeurende manier.

Uitdaging!

Ik wil je bij deze graag uitdagen om, als je een eetbui voelt opkomen, eens na te gaan wat jij uit de weg gaat. Wat is er die dag, of dagen ervoor, gebeurd wat je nu weg wilt eten. Was het een situatie, een gesprek met iemand of vond je van jezelf dat je iets niet goed hebt gedaan. Of misschien heb je veel last gehad van een situatie in het verleden die telkens maar weer terugkomt in je hoofd?

Bekijk eens eerlijk wat het zou kunnen zijn. En schrijf het voor jezelf op. Door het op te schrijven kom je vaak ook weer op andere situaties of gedachtes die mee kunnen spelen. Eigenlijk zoals ik hierboven heb gedaan. Het een vloeit moeiteloos voort uit het andere.

Daarnaast het kan het óók zijn dat je die dag eerder te weinig hebt gegeten. Dan heb je namelijk ook nog met de lichamelijke trigger te maken. Want te weinig voeding speelt nou eenmaal eetbuien in de hand. Maar dan nog steeds liggen er ook sociale oorzaken ten grondslag een jouw eetstoornis.

Ik ben heel benieuwd wat jij uit de weggaat. Welke verborgen oorzaken jij kan vinden voor je eetstoornis. Deel het vooral met me als je wat kwijt wilt.

En wil jij hulp bij jouw herstel? Klik op de knop hieronder!