Perfectionisme loslaten. De beste tip voor een rijker leven.

Perfectionisme, ik denk dat zo’n 90% van de vrouwen met een eetstoornis hier in hoge mate last van heeft. En dat een heel groot deel hiervan dat perfectionisme graag zou willen loslaten. Maar ja, dat is vaak makkelijker gewild dan gedaan.

Waarom perfectionisme je kan dienen

Wanneer ik vroeger een onvoldoende haalde was het huis te klein. Ik werd dan zo ontzettend kwaad op mezelf en stampte me mentaal helemaal de grond in. Niet fijn voor mezelf, maar zeker ook niet fijn voor mijn ouders en zus. Het enige dat zij dan nog konden zeggen was “Het geeft niet, je hebt toch goed je best gedaan, volgende keer beter.” Maar dat wilde ik op zo’n moment natuurlijk helemaal niet horen. Ik had liever dat ze ook boos werden.
Achteraf ben ik natuurlijk blij dat dat niet het geval was.

Maar waarom wilde ik het allemaal toch zo goed doen?

Voor mij kwam het deels voort uit het in mijn ogen bestaansrecht verkrijgen als ik alles maar goed deed. Dan was ik ook geen last voor een ander. Want mensen die alles goed doen, daar wordt over het algemeen ook minder aandacht aan besteed. Die vielen niet zo op. En dat vond ik fijn. Niet zo opvallen. Niet te veel aandacht op hoeven eisen. Best dienend dus dat perfectionisme.

En het andere deel was, het goed willen doen zodat mensen mij ok vonden. Dat ik me niet minder hoefde te voelen dan anderen. Spoiler: dit werkt niet 😉

Én het was fijn omdat, wanneer ik het goed deed, de “stem” in mijn hoofd zich koest hield. Dan brandde ik mezelf niet af. Dan was het “ok”. En vooral dít is iets dat veel vrouwen zullen herkennen. Die eeuwige stem in je hoofd die jou maar veroordeeld. De hele dag door.

Samenvattend kan je dus wel stellen dat perfectionisme een soort coping gedrag is om dingen in toom te houden. Net als je eetstoornis niet het ideale soort coping-mechanisme.

Waarom zou je je perfectionisme moeten loslaten?

Nu we weten dat perfectionisme, net als je eetstoornis, een coping-mechanisme is, is het duidelijk dat het je op de lange termijn niet dient.

En ik bedoel niet dat je dingen niet goed mag doen, niet je best hoeft te doen, niet blij mag zijn als iets gelukt is. Nee, wat ik bedoel is perfectionisme dat ten koste gaat van jezelf.

Want dit wil je toch niet meer? :

• Jezelf continue destructief toespreken wanneer iets niet lukt zoals jij het in je hoofd hebt.
• Té veel tijd aan iets besteden om het maar perfect te doen. En daardoor té weinig tijd aan jezelf kunnen besteden. Aan het ontwikkelen van je eigenwaarde, je geluksgevoel, je rust, het ontwikkelen van je eigen identiteit etc.
• Een streber zijn. Altijd de beste willen zijn. Dit is namelijk ook niet fijn voor de mensen om je heen. Dan ben je eigenlijk heel veel met jezelf bezig.
• Geen vragen durven stellen om meer te leren. Omdat je vindt dat je het allemaal maar moet kunnen. En je wilt toch niet dom gevonden worden?

Wat perfectionisme loslaten je oplevert

Maar wat krijg ik er dan voor terug?
Word ik dan niet een enorme slacker?
Ik wil toch niet de kantjes er vanaf lopen?
Wat zullen mensen wel niet van me denken?
Ik wil het ook gewoon goed doen. Daar is toch niets mis mee?

Allemaal gedachtes die misschien wel bij je opkomen wanneer je denkt aan het moeten loslaten van je perfectionisme. I get it! Had ik ook.

Maar je wilt niet weten hoeveel relaxter mijn leven is geworden sinds ik mijn perfectionisme heb leren loslaten.

Natuurlijk wil ik nog steeds mijn werk goed doen. Natuurlijk vind ik het fijn wanneer mensen blij met mij zijn. En dat is ook helemaal niet erg. Zolang het maar niet ten koste gaat van mezelf.

Sinds ik mezelf toesta fouten te maken, en mezelf daarvoor niet veroordelen, ben ik echt zoveel blijer. Het geeft je leven lucht.

Ook durf ik hierdoor weer te leren. Voorheen durfde ik pas een cursus te beginnen als ik het al helemaal kon. Anders was ik bang voor L*L te staan. Bang om “domme” vragen te moeten stellen. Bang om op te vallen. OMG! Dit is zo zonde. Een cursus (of opleiding of workshop) is juist om iets te leren wat je nog niet weet. En leren doe je door vragen te stellen. En wanneer iemand iets heeft uitgelegd en jij begrijpt het daarna nog niet, mag jij vragen of ze het nog een keer kan uitleggen. Het is de schone taak aan de docent om ervoor te zorgen dat hij/zij het zo uitlegt dat jij het begrijpt. Daar hoef jij je niet schuldig, dom of onnozel door te voelen. En door te vragen laat jij ook zien dat je geïnteresseerd bent in wat de ander jou wilt leren. Dat je het ook daadwerkelijk wílt leren. Hoe mooi is dat voor degene die de kennis wil overdragen.

Nieuwe dingen durven doen

Door perfectionisme los te laten durf ik ook weer nieuwe dingen te doen. En ik begin dat zelfs leuk te vinden!! Iets doen waarvan ik weet dat ik het misschien niet perfect kan, maar wat ik wel heel leuk vind om te doen.

Bijvoorbeeld podcasten. Als je me een jaar geleden had gezegd dat ik een podcast zou hebben had ik je glazig aangekeken. En nu doe ik het gewoon. Een niet perfecte podcast. Gewoon opgenomen met mijn telefoon. Geen uitgedacht plan voor ik begin met praten. Gewoon alle uh's en versprekingen laten zitten. En hop op het wereldwijde web ermee.
En het voelt zo heerlijk! Gewoon zonder opsmuk mijn verhaal vertellen. En dan extra over the top dankbaar zijn wanneer ik reacties krijg van vrouwen die blij zijn met mijn podcast en dat ik ze inspireer. Hoe fantastisch is dat!
Als ik nog steeds die perfectionist was geweest had ik niemand geïnspireerd. Was ik nog steeds alleen maar krampachtig bezig geweest met geen fouten willen maken.

Echt probeer het uit! Laat de touwtjes vieren en zie wat er gebeurt. Het zal je zoveel opleveren.

Het gaat niet om wat anderen vinden. Het gaat erom wat jij wilt! Een ander zal zich niet zo snel druk maken om een foutje. En als dat een keer wel het geval is zeg je “Sorry, ik ga het oplossen”. Zo simpel is het.

En wat wil je liever, als je 80 bent en terugkijkt op je leven? Een leven vol mooie uitdagende ervaringen waardoor jij je rijk, vrij en blij voelt, of een leven dat volgens de maatstaven van geen fouten willen maken “perfect” was maar dat voelt als bekrompen, veilig, eenzaam en klein?

Ik zou het wel weten!

Wil jij dit ook? En kan je wel wat hulp gebruiken? Klik hieronder op de knop voor het coaching aanbod.

Foto door Ksenia Makagonova op Unsplash