Mindfuck: waarom iets stom vinden je veel kan brengen.

Wellicht is dit een beetje een mindfuck voor je. Ik ben namelijk van mening dat wanneer je erachter komt dat je iets stom vindt, dit je veel kan brengen.

Misschien best raar, wanneer je denkt dat ik ook ben van het “focus op het positieve”. Maar deze dingen kunnen hand in hand gaan.

Waarom deze mindfuck nog niet zo’n mindfuck is 😊

Er zijn waarschijnlijk best wat dingen die je wilt of wilt willen. Omdat je het bij andere mensen ziet, omdat het zo “cool” lijkt, omdat je denkt dat je leven dan pas écht fantastisch is of omdat het je gewoon heel leuk lijkt.

Veel van dat soort dingen blijven in je hoofd hangen. Een beetje zeurend ook. Want je wilt het misschien graag maar je doet er niets mee. Het blijft bij een idee. Je wordt er zelfs een beetje nerveus en geïrriteerd van. Want je wil het wel maar je vindt het ook eng. Misschien lukt het wel niet. Of, misschien lukt het juist heel goed en dan? Moet je dan je hele leven om gaan gooien? Of misschien lukt het niet zo goed als bij die ander. Misschien moet je er eerst nog dingen voor leren of een investering maken. Of, of, of….
Allemaal vervelende belemmerende gedachtes die de uitvoer van dat willen uitstellen.

En als van uitstel afstel kwam zou dat niet eens zo erg zijn, maar meestal is dat niet zo. Het blijft maar in je hoofd zoemen. Als een onuitstaanbare mug die op het punt staat je te gaan prikken.

De enige manier om het eruit te krijgen is om te gaan DOEN.

Als je het gaat doen is het weg. Zo simpel is het.
En ja het kan uitlopen op een teleurstelling. Wat je zo graag wilde kan mislukken of je kan het gewoonweg stom vinden. Niet jouw ding.

En dat kan ff jammer zijn. Maar het is ook een zegen.

Want én je weet nu dat dit helemaal niets voor jou is én het is uit je hoofd. Weg irritante mug. En het draagt bij aan je identiteit. Want iets stom vinden hoort net zo goed bij jou als iets leuk vinden. Het is dan niet meer…”ik weet het niet”……óf, “ik zou het wel willen”…nee het is gewoon een duidelijke “ik vind dit stom.” Of “Ik heb het geprobeerd maar het past niet bij me.”.

HEERLIJK!

En al die lege ruimte in je hoofd kan je nu gebruiken voor nieuwe ideeën en verlangens.

Dezelfde mindfuck geldt voor iets vies vinden!

Misschien zit er al héél lang in jouw hoofd dat je graag een grote donut met roze glazuur wilt eten. Maar ja dat kan niet want dit staat op je verboden-voedsel-lijstje. En juist omdat het op dat lijstje staat blijft die donut maar in je hoofd oppoppen.

KILL THE DONUT!

Het enige dat helpt om die donut uit je hoofd te krijgen?

Juist, eten die donut.

Misschien vind je hem heerlijk, maar misschien vind je het eigenlijk hartstikke smerig. Als dat het geval is hoeft ie ook niet meer in je hoofd te zitten.

En een tip; zet hem op je “ik vind dit écht niet lekker of de moeite waard-lijstje”.
Als zo’n donut namelijk al heel lang in je hoofd zit blijft hij daar soms ongevraagd zitten. Ook al heb je hem al geprobeerd en vind je hem niet lekker.

Het gebeurt mij namelijk nog wel eens. Dat ik iets eet waarvan ik eigenlijk al wist dat ik het niet lekker vind. Maar toch, omdat het ooit in mijn hoofd heeft gezeten als “verboden”, blijf ik het proberen.

Vanaf nu gaan dit soort dingen dus meteen op mijn “gedver-lijstje” zodat ik ruimte maak voor de dingen die ik echt lekker vind.

Nu hoor ik je wel denken “Ja maar wat nou als ik die donut wél lekker vind. Wat dan?”
Nou dan gun jij jezelf eens in de zoveel tijd een heerlijke donut. Die je met veel overgave, liefde en ZONDER schuldgevoel op gaat eten. Dat wordt jouw geniet-momentje. Want door dit te doen blijft die donut ook niet continue in je hoofd oppoppen. Omdat de donut er mag zijn. Je mág hem eten.

En de ruimte die er daarna in je hoofd overblijft? Die gebruik je om dingen uit te proberen waarvan je denkt dat ze je lekker vindt maar die misschien wel super smerig zijn.

Wat vind jij super vies en super stom?

Foto door Kenny Timmer op Unsplash