Met klamme handjes en een bij voorbaat trillende lip van de zenuwen liep ik richting het kantoor van mijn baas. Ik had een gesprek aangevraagd met zowel mijn baas als met een collega met wie ik nauw samenwerkte en in een lastige werksituatie zat.
Ik voelde me namelijk ongemakkelijk in die samenwerking. Mijn collega had een kort lontje, was snel boos en raakte om de haverklap geïrriteerd. Dit zorgde er bij mij voor ik continue op mijn hoede was en op mijn tenen liep. Ik besefte dat er iets moest veranderen.
Het feit dat ik überhaupt de moed had om dit aan te kaarten, voelde als een enorme overwinning. Hoewel ik liever die overwinning niet had behaald terwijl ik in dat kantoor zat. Ik was écht op van de zenuwen. Opkomen voor mezelf op zo’n expliciete manier was niet echt mijn expertise toen.
Hoe het ging?
Het gesprek was kort. Ze gaf aan dat dit nu eenmaal haar persoonlijkheid was en dat ze niet van plan was te veranderen.
Ok….
Nou ja, ze was in ieder geval duidelijk 😉
Maar weet je, het mooie was dat ze wél veranderde. En ik veranderde ook. Het leek alsof we van elkaar leerden. Zij nam bepaalde eigenschappen van mij over, zoals een liefdevollere manier van omgaan met anderen. Tegelijkertijd leerde ik om duidelijker te zijn en niet over mezelf heen te laten lopen.
Ze werd een hele dierbare collega van mij. Hoewel dit al jaren geleden is, kijk ik nog steeds met warmte terug op onze samenwerking.
En wat ik met dit verhaal wil zeggen is: wees niet bang om je mening te geven. Laat je stem horen en deel hoe je je voelt. Het kan ontzettend spannend zijn en de uitkomst is onvoorspelbaar, maar het is absoluut de moeite waard!
Met klamme handjes en een bij voorbaat trillende lip van de zenuwen liep ik richting het kantoor van mijn baas. Ik had een gesprek aangevraagd met zowel mijn baas als met een collega met wie ik nauw samenwerkte en in een lastige werksituatie zat.
Ik voelde me namelijk ongemakkelijk in die samenwerking. Mijn collega had een kort lontje, was snel boos en raakte om de haverklap geïrriteerd. Dit zorgde er bij mij voor ik continue op mijn hoede was en op mijn tenen liep. Ik besefte dat er iets moest veranderen.
Het feit dat ik überhaupt de moed had om dit aan te kaarten, voelde als een enorme overwinning. Hoewel ik liever die overwinning niet had behaald terwijl ik in dat kantoor zat. Ik was écht op van de zenuwen. Opkomen voor mezelf op zo’n expliciete manier was niet echt mijn expertise toen.
Hoe het ging?
Het gesprek was kort. Ze gaf aan dat dit nu eenmaal haar persoonlijkheid was en dat ze niet van plan was te veranderen.
Ok….
Nou ja, ze was in ieder geval duidelijk 😉
Maar weet je, het mooie was dat ze wél veranderde. En ik veranderde ook. Het leek alsof we van elkaar leerden. Zij nam bepaalde eigenschappen van mij over, zoals een liefdevollere manier van omgaan met anderen. Tegelijkertijd leerde ik om duidelijker te zijn en niet over mezelf heen te laten lopen.
Ze werd een hele dierbare collega van mij. Hoewel dit al jaren geleden is, kijk ik nog steeds met warmte terug op onze samenwerking.
En wat ik met dit verhaal wil zeggen is: wees niet bang om je mening te geven. Laat je stem horen en deel hoe je je voelt. Het kan ontzettend spannend zijn en de uitkomst is onvoorspelbaar, maar het is absoluut de moeite waard!